Wednesday, November 17, 2010
THE WAY
This morning is a new beginning, I wake up as early as five o'clock in the morning which I didn't usually do.
Message for me this morning, "there are many cross roads and there are times you will be confuse especially if your not familiar with the place. There are doubts,fears and confusion because as you find the real path to lead it on your way, there are hindrances like darkness from ourself and from the outside factors. Sometimes you find "dead end" path wherein you thought it is the right way but made a wrong entry. While you keep on trying to find a way you experience hindrances, and if you use this obstacle to have more faith that you surrender your life to the only source of life, here you come the real path to righteousness is here.
Today is Sunday I was amazed because even its only five o'clock in the morning the church is full. My mind say "Sunday mass goer" and "Thanks God even in modern times they keep the Sabbath Day a Holy one." As a keen observant and quite suspicious, I love to observe people that call my attention. This attitude help me to intercede with the person whose stranger to me. As I intercede I feel the pain that I almost cry knowing that I don't know the person.
On my way home there are words that puffs out in my mind. "Learn to wait" "Time is not time until you give time". As I arrive to the house my landlady approach me and said. "You know what I didn't go to church, I was confuse on what is true." To make the story short, because of the leader and people around her she become a backslider. She blame and look for the worst and negative side of being in the community. Now she pray on herself. I couldn't argue because I myself experience this before. And now as I renewed my Faith, there is responsibility nobody tells me to do. :)
Siya Ang Aking Maestro ?
Sa modernong panahon ngayon nawawala ang natural na haplos ng kalikasan. Kung dati ang panggising sa umaga ay tinig ni Inay, o kaya nama'y tilaok ng manok, ngayon "alarm clock" ang siyang gigising sa iyo.Gabi pa lang inihanda ko na ang orasan ay ito'y inalarm alas kuwatro ng umaga.Dala ng kapaguran sa maghapong aktibidades nakatulog ako ng mahimbing at di narinig ang tunog ng orasan.Magaalasotso na, "Ah! mahuhuli na ko sa aking Malikhaing Pagsusulat, libre pa naman bihira na ngayon ang libre kaya kaylangan makarating ako sa oras." Patakbong bumaba at ibinuhos ang isang timbang tubig wala ng mga seremonyas ang mahalaga ay magising ang aking nahihimlay na diwa. Pagkabihis patakbong tinaluton ang daan papunta sa Museum. Salamat nakarating na rin ako at sa bukana ng Museum may Mamang naninigarilyo, sa isip isip ko'y isang tambay na walang magawa, sa kabilang banda "marahil ito ang aking Maestro?" "Ha!" nabigla sa naiwang katanungan. Ang mahalaga, importante nandito na ko, pagpasok ko may mga batang paslit, meron namang kasing edad ko at siempre cute mukhang artistahin at matalino Hay! hmp "Focus ka lang pumunta ka dito dahil sa kagustuhan mong matuto kaya huwag pansinin ang outside destruction" Ganyan ako kinakausap ang sarili pero siempre tahimik lang dahil kung hindi mapagkakamalang modernong Pilosopo Tasyo.
Bongga, kakaiba ito maitatala ko na naman sa aking panibagong karanasan,. Kakaibang pagaaral at talagang praktikal. Ayan na nagpakilala ang aking Maestro. "Siya nga akalala ko'y isang tambay nakasalamin mukhang bagong gising, wala na rin ang kanyang tabako. Marahil naninigarilyo siya upang makakuha ng lakas sa tabakong sabi niya'y mula sa usok nito'y makakalikha ka ng kuwento.Siya mismo ay buhay na kuwento. Sabagay maging si Albert Eistein ay di alam ang salitang "Fashion" at least kakaiba sya, may sariling pagkakakilanlan. Ang mahalaga dahil sa kaniyang katalinuhan nakalikha siya ng ilaw ng masa. Mabalik tayo kay Maestro, habang siya'y nagsasalita nararamdaman, sumisiksik at kumikintal sa aking kaisipan. Tunay nga na siya'y manunulat dahil salita pa lang niya'y tumititik na sa aking kaisipan. Simple naman siyang mangusap mga kumpas ng kamay wala naman. Kumpara sa nakagawian upang makakuha ng atensyon kaylangan Ehukutibo ang dating damit pa lang nangungusap na. Sa mundo ng "Fashion" 80% beauty and physical appearance ,kay Maestro isang porsyento lang. Pero huwag ka malaman ang bawat kataga na kanyang binibitawan. Tunay nga na di dapat husgahan ang panlabas na anyo ng isang aklat ang mahalaga ang nilalaman nito.Siya ay isang buhay na aklat. Salamat sa Maykapal at may mga taong nais ibalik ang natamong biyaya. Napakapayak ng aking natutunan praktikal at di lang isang teorya. Sa mga susunod na araw lalo ko pang makikilala si Maestro. Sabi niya nakuha niya ng walang bayad ang mga kaalamang iyon. Di man niya tapusin ang pangungusap niyang yon mababanaag ang kanyang pagmamahal sa kanyang propesyon, na bago mamaalam ay maipamana man lang niya ang kanyang angking talento upang di masayang at maisalin sa bawat susunod na salinlahi.
PANGARAP SA KINANG NG MGA BITUIN
Nagising ako isang umaga at inaayos ni Itay ang aking bakya na bukod sa pudpod na sa kalalakad ay tanggal na ang dahon nito kaya pinapako ni Itay.Masipag naman akong mag aral pero ngayon tinatamad na ako, sabi ko sa sarili ko "makakain ko ba yan?" Puro theory na lang hanggang kaylan pa? Lalo ngayon at ni pamasahe ay wala ako. "O, anak eto ang 'yong bakya" sabay abot sa akin "Paano ka ba maglakad? Dapat yata sa iyo'y bakal na sapatos, pabiro ngunit seryoso. "Pumasok ka na at mahuhuli ka na" "Tay wala po akong pamasahe nagastos ko po kasi 'yon budget ko sa project" pangangatwiran ko. Di umimik si Itay nakita ko na lang na buhat buhat niya ang isang kabang palay na nakalaan sana sa tagulan. "Habang sinusundan ko ng tanaw si Itay lihim akong lumuluha, nais niya akong mapagtapos. Pagbalik inabot niya sa akin ang napagbilhan ng palay. "Tipirin mo na yan anak" Bagamat di ko nakikitang lumuluha si Itay dama ko ang kirot na nagsasabing. "Tapusin mo ang iyong pag-aaral sa kabila ng ating kahirapan.
Isang gabi tumingala ako sa langit madilim ngunit may mga tala na siyang nagsisilbing ilaw sa pusikit na dilim.Marami akong mga pangarap na ibinubulong sa bawat bituin. Subalit kakaiba ngayong gabi, napakaraming "shooting star" Parang umuulan ng bituin eto nga ang "Meteor Shower" Kahit saan ako tumingin di ko maintindihan ang aking pakiramdam. Natutuwa na may kaba. Tulog ang lahat subalit ako'y gising, bagamat may takot tulad ng aking nakagawian, ibinulong ko pa rin sa bawat "shooting star" ang aking mga pangarap. Nabanggit ko na lahat ang aking mga pangarap pero bakit patuloy pa rin ang "meteor shower" Akala ko'y di na matatapos. Para akong nanaginip pero totoo dahil kahit sa radyo ay ipinamalita ang pangyayaring ito.
Lumipas ang panahon maraming nangyari at ang aking mga munting pangarap ay natupad na ngunit ang matatayog na pangarap ay umaasa pa ring makamit. Tulad ng "shooting star" na buhat sa kaitaasan saglit na nagbibigay ilaw sa pusikit na gabi at pagbaksak sa lupa ay isang piraso ng bato at alikabok. Dahil sa pangarap ako'y nadapa at paulit ulit na bumabangon. Ang dating pusong marupok ay naging isang sintigas ng bato, ngunit ang hiwaga ng Maykapal ay di maarok at sa batong yon sumibol ang batis ng buhay. Mga luha'y pandilig sa tigang na lupa. Si Itay, si Inay, si Ingkong at si ditse, si ate at si kuya pati na si bunso. Bumabangon ako para sa kanila. Ang aking pagbagsak ay inililihim. nais kong ibahagi ang aking tagumpay ngunit di ang aking kalungkutan. Ngayon habang itinititik ang bawat salita nakakita ako ng bahaghari payapa naman ang langit maaliwalas ang lahat, ah kapayapaan nagbibigay sigla. Ibat ibang kulay lahat ng kulay naroon. maging itim na wala sa kulay ng bahaghari ay nagpapatingkad sa mga kulay nito.
Lahat ay nilikha ng magkakaugnay, di puedeng isa-isantabi at itaas o ibaba man ang isa. Lahat ay nangyari ayon sa Kanyang itinadhana. Lahat ay mahalaga sa pagtupad ng isang mahiwagang misyon na unti unting inilalahad sa mga naghahanap at bukas palad na inihahanda ang sarili para sa pagtupad sa dakilang hangarin nito.
BAKIT PULA ANG DAMIT NG NAZARENO ?
Batang marusing walang sapin sa paa yan si Totoy. Bagamat marusing mababanaag pa rin ang malaanghel na mukha at ang tunay na ngiti. Ang simbahan ay bahay dalanginan, ngunit sa labas nito'y, larawan ng karukhaan, ang pulubi,mga may kapansanan, samu't saring paninda. At sa gabi'y makikita mga pamilyang naglatag ng dyaryo at doo'y natutulog.Isa doon si totoy, ang kanyang ina ay naglalako ng sampaguita at kandila. Naisipan kong bigyan ng tsinelas dahil walang sapin sa paa, ngunit pagbalik ko kinabukasan nakapaa pa rin, sabi ng Ina suot ng kanyang kuya.
Minsan nakita ko ang kuya ni Totoy si Lito isang binatilyo, wala sa wisyo akala ko'y nakainom lang subalit hindi, ilang araw na rin siyang ganun ang gawi. Kumakanta ng malakas, tumatawa, umiiyak, animo'y may kinakausap subalit wala naman. Sabay turo sa imahe ng Nazareno. "Idolo ko yan kaya pula din ang damit ko " Noon ko lang napansin na parehas nga ang kulay ng damit ng Nazareno." Nooong una tantiya ko'y nagpapansin lang pero hindi si Lito at ang pamilya nito ay salamin ng dukhang Pilipino. Sa halip na pagkain kundi "rugby", "solvent" naman ang tinitira.
Tunay na hindi bunga ang dapat gamutin kundi ang ugat nito. Ang pinakaugat kahirapan, kawalan ng edukasyon. Maaaring may tutulong upang pansamantalang maibsan ang epekto nito. Subalit paulit ulit pa rin dahil ang pinakaugat ay hindi nabibigyang kalutasan.
Nais kong tumulong ngunit ako ma'y gayundin. ang tanging sanggalang ng mga sawimpalad ay panalangin na siyang tanging inaasahan at wala ng iba. Tunay na epektibo ang panalangin para sa iba. Pagkalipas ng ilang buwan, bumalik sa katinuan si Lito, ng nakita ko'y naglalako na ulit ng sampaguita. May galos at bukol sa noo. Ayon sa kanyang kuwento, isang gabi may humampas sa kanya sa may madilim na bahagi hindi niya nakita ang taong iyon. Sa aking pagaanalisa nakatulong pa ang aksidenteng 'yon upang mabalik siya sa wastong kaisipan.
Ngayon tuwing titingin ako sa imahe ng poong Nazareno may mas malalim na kahulugan. tinubos tayo ng kanyang dugo, upang tayo'y maging simbusilak ng bulak. sa pagpasan ng Krus magtulungan tayo sa dalahin ng bawat isa; dahil ang paglalakbay sa mundong ito ay pansamantala lamang. Ang koronang tinik na humahadlang upang tayo'y magpatuloy, kaylangan nating malampasan, dahil Siya ang ating gabay na nauna sa atin ay napagtagumpayan ang lahat, kaya tayo bilang tagasunod ay makakaya rin ito.
WANT FIRST CLASS AND AFFORDABLE OFFICE FURNITURES?
Seeded by the growing demand for imported quality office furniture systems, CONOR was established in June 2000. Being an importer, distributor and direct selling entity, this has been our distinct advantage over our competitors, as we offer state-of-the-art modular office furniture at affordable prices. We also adhere to its five star customer guarantee objectives. These are stock availability, prompt delivery and installation, timely after sales service and support, product quality and reliability. with our resident Interior Designer, we can incorporate your office specifications and design according to your plan requirements using our office systems. As such, we would like to express our willingness to supply and deliver your requirements regarding modular office partitions, storage systems, carpet tiles and other modular office systems. Should you considered us as one of your accredited suppliers, please call us at 0939538852. Thank you very much and we are looking forward to your most favorable response.
http://ph.linkedin.com/pub/julie-ann-soriano/1a/387/a17
http://www.facebook.com/people/Julie-Ann-Soriano/1704533648