ANG TINIG NI MAYA

    

      Noong unang panahon may isang diwatang nangangalaga ng kagubatan sa Luntiang Paraiso. Siya si Inang Maria, tulad lang  siya ng pangkaraniwang dilag. Ngunit kaiba sa pangkaraniwang binibini, siya ay nagtataglay ng maalun-alon, mahaba at luntiang buhok. Sa Luntiang Paraiso kung saan naninirahan si Inang Maria ay maraming punong kahoy na hitik sa bunga tulad ng mangga, kaimito, kasoy, duhat at iba pang uri ng punong namumunga. Bukod dito mayroon ding mga punong molave, narra, acacia, tangile at iba’t ibang uri ng bulaklak na natural na tumutubo sa paligid ng gubat. Matatagpuan rin dito ang iba’t ibang uring hayop at ibon, kabilang si Maya na nagtataglay  ng ginintuang tinig. Ang kanyang balahibo ay pinaghalong kulay luntian, bughaw at pula.Siya ang tagapagbalita kay Inang Maria kung anong nangyayari sa buong kagubatan ng LuntiangParaiso.

     Tuwing umaga umaawit ng napakalamyos na awitin si Maya. “Tweet, tweet, tweet ,La la♪♫ oh!  Kay ganda ng umaga♩♬Panibagong♪umagang puno ng pag-asa. ♪Halina’t magsaya.♪ “ Kaya naman ang lahat ng ibon ay nahahawa sa kasiglahan ni Maya. “Tweet! Tweet! Inang Maria, napakaganda ng buong Luntiang Paraiso. Sa aking paglipad ngayong umaga nasilayan ko ang bagong sibol na mga halaman at mga bulaklak, at ang mga punongkahoy ay hitik din sa bunga. Sa katunayan aking natikman ang bunga ng mansanas sa dakong kanluran. Dadalhin ko sana sa inyo subalit ito’y nahulog mula sa aking mga tuka.” Ngumiti ng napakatamis si Inang Maria sa tinuran ni Maya. “Sapat nang makita ang iyong makulay na pakpak at masiglang paglipad sa himpapawid.At ang ‘yong malamyos na tinig ay higit pa sa anumang handog.”  “Maraming salamat Inang Maria, hayaan po ninyo at tutulungan ko po kayong mapanatili ang kaayusan, kalinisan at kapayapaan ng buong Luntiang Paraiso.”  “Salamat din kung ganoon Maya. Humayo ka’t pagpalain ni Bathala sa iyong dakilang layunin.” Ganito ang pang karaniwang usapan ni Maya at ni Inang Maria.

     Umaga na naman ngunit di marinig ang masayang awit ni Maya. Sa halip narinig ang kanyang malungkot na tinig. “Tweet, tweet Inang Maria ipagpatawad ninyo po na ako’y di makaawit ng malamyos na awit.” ”Nawawala po ang aking mga inakay.”Di umimik si Inang Maria sabay sa pagkawala ng mga inakay ni Maya,ang pag-kaubos ng mga puno.Ang kanyang buhok na dating luntian ay unti-unting naging itim. Ang buhay ni Inang Maria at ng LuntiangParaiso ay mag-karugtong  kaya naman upang mapanatili ang natitirang puno ito’y ikinubli nya sa kanyang mahabang buhok. Subalit ang pagtatago nya sa natitirang buhay na nilalang sa LuntiangParaiso ay natuklasan ng mga mangangaso at mga nangangaingin. Di pa nakuntento sa pagputol ng mga puno at paghuli ng mga hayop; nagtayo pa sila ng bahay sa gitna ng Luntiang Paraiso .Ang dating tirahan nina Maya  at ng ibang hayop sa Luntiang Paraiso ay naging tirahan ng mga tao at nagmistulang kulungan ng ibat’ ibang ibon na ginawang palamuti sa tahanan ng mga tao.Pinipigil ni Inang Maria ang kanyang sarili na huwag lumuha subalit dala ng tinitimping galit di niya napigilan ang patuloy na pag-agos ng kanyang mga luha. Kung dati pag siya’y lumuluha nandyan ang mga ugat ng puno upang hawiin at ikubli ang kanyang mga luha subalit dahil ito’y unti-unti ng naubos ang kanyang luha’y nagmistulang lawa na umagos sa kapatagan hanggang sa magkaroon ng baha at sa bahang ‘yon lumutang ang buong bayan ng Luntiang Paraiso. Makikitang lumulutang ang mg patay na hayop, natumbang mga bahay at mga basurang nag-sulputan sa bawat kalye.

Habang si Maya nagmamasid sa mga pangyayari. “Matanda na nga si Inang Maria nalimutan niyang pag siya’y lumuha ng labis babaha sa buong Luntiang Paraiso.” “Limot na rin nya kung kelan siya puedeng lumuha. Ito’y tuwing panahon lang ng taniman ngunit ngayon, lumuha siya ng labis  at ng wala sa panahon. “Tweet , tweet Mahal na Bathala bigyan ninyo po ako ng karunungan at lakas upang maibalik ang kaayusan, kalinisan at kapayapaan ng buong Luntiang Paraiso. Upang muling masilayan ang mahaba at luntiang buhok ni Inang Maria at higit sa lahat ang matamis niyang ngiti.

     Sa kanyang muling paglipad nakita niyang tuyo na ang lupa at may mga batang masiglang naglalaro. Ang tinig ng Mahal na Bathala ay kanyang narinig. “Sila ang susi ng bagong Luntiang Paraiso,masisigla at malalakas. Gabayan mo silang mahalin at ibigin ang Inang Kalikasan.” Tinipon ni Maya ang kanyang natitirang lakas, Nilibot niya ang buong Luntiang Paraiso gamit ang kanyang tuka kumuha sya ng buto ng lahat ng uri ng puno at ito’y ikinalat nya sa buong nasasakupan ng Luntiang Paraiso.

     Sabay sa muling pag-sibol ng panibagong mga punla umusbong ang bagong pag-asa. May batang nakarinig sa impit at malungkot na tinig ni Maya at ito’y kanyang sinundan hanggang sa siya ay makarating sa Luntiang Paraiso. Siya si Kulit isang batang masigla at makulit  maraming mga tanong na di masagot. Sa pagsunod kay Maya kanya ring nakita si Inang Maria, nakatingin lang sa kanya si Inang Maria, subalit kahit di magsalita’y may kung anong hiwaga at ito’y nauunawaan ni Kulit. Kaya naman sa murang isipan natanim sa puso ni Kulit ang pangitaing ‘yon na lingid sa kaninuman. Ang lahat ay nagtataka sa ikinikilos ni Kulit dahil sa gulang na pitong taon ang hilig niya’y magtanim ng halaman. Subalit ang kanyang mga magulang na sina Mang Julian at Aling Juana ay lubos ang pasasalamat sa Maykapal na biniyayaan sila ng anak na tulad ni Kulit bata pa’y may angkin ng kahusayan sa pagtatanim at pagmamahal sa kalikasan.

     Sa tulong ni Kulit muling sumibol ang bagong pag-asa sa Luntiang Paraiso, kaya naman muling narinig ang masigla at masayang awit ni Maya. Muli ring nasilayan ang mahaba at luntiang buhok ni Inang Maria bilang gantimpala kay Maya  pinarami ni Inang Maria ang lahi ni Maya at pinakalat  sa bawat sulok ng Luntiang Paraiso.

Tuwing umaga ang kanyang tinig ay maririnig ng bawat batang tulad ni Kulit na may

pagmamahal sa kalikasan.

Narinig mo na ba ang tinig ni Maya?

Naunawaan mo ba ang nais nitong ipabatid sa iyo?