My body said rest but my mind thinks of random thoughts. Its almost a week that I couldn't sleep .
I start to count one to ten. Inhale, Exhale. Change my position. reverse my pillows. I need to sleep but I can't.
What am I thinking ? Is there anybody who thinks of me ? In order to make this sleepless nights worthy I read random books from Bible, Psychology, and some motivational and inspirational book.
After this sort of reading activity. I ask what makes me sleepless ? Is it because........
1.Its a week of a very stressful week.
2.I think of you.
3.I drink cola & coffee.
4.I have too much sleep last week
5.I'm a nocturnal person.
Whatever the reason is all of the above reason affect my sleeping habits and sleepless nights.
Especially that reason no. 2. So in order to return to my normal sleeping habits I have to avoid the above reasons including no. 2 Therefore I will avoid thinking of you.
Friday, June 29, 2012
Tuesday, June 26, 2012
THE JAPANESE FILM FESTIVAL FREE ADMISSION
https://www.facebook.com/shangcineplexfanpage
http://www.jfmo.org.ph/
Enjoy free screenings of much-awaited contemporary Japanese films in July and August at the 2012 Eiga Sai.
Presented by theJapan Foundation, Manila, in cooperation with the
Embassy of Japan, Shangri-La Plaza Mall, UP Film Institute, Film
Development Council of the Philippines, ClickTheCity.com and NET 25 TV.
An invitational screening of the film ‘Villain’ on July 5 at Shang Cineplex Cinema 2, EDSA, Mandaluyong City is the kick-off event for the festivity.
Villain is a gritty social critique drama directed by Lee
Sang-il, director of the multi-award film—Hula Girls. Eri Fukatsu who
won the Best Actress Award at the Montreal World Film Festival 2010 and
Japan Academy Prize 2011 for her role (Mitsuyo), takes on challenging
and heated love scenes, playing a woman on the run with a murderer.
Satoshi Tsumabuki (Yuichi) runs away after killing a woman (Yoshino) he
met on a dating website. While the families of the victim and the
assailant are left in agony, Mitsuyo becomes increasingly entangled in
her relationship with Yuichi. The film was based on the novel "Akunin"
by Shuichi Yoshida published in April 2007.
The film has also enjoyed successful runs at various international film
festivals and emerged as one of the most acclaimed films from Japan in
2010, earning 15 nominations from the Japan Academy Awards, including
those for Best Picture, Director and a variety of acting affirmations.
Completing this year’s roster of exciting films to be featured are thePEAK –The Rescuers,Railways,Happy Flight; Tomorrow’s Joe, In His Chart; Colorful, Abacus And Sword, Permanent Nobara, and Ninja Kids.
All films will be shown in 35mm format with English subtitles. Screening venues are at the Shang
Cineplex Cinema 4 (July 5 to 15), Gaisano South Citimall, Davao City
(July 20 to 22), Ayala Center Cinema 4, Cebu City (August 7 to 12) and UP Film Institute, Quezon City (August 15 to 21). For detailed screening schedules and inquiries, please access the Japan Foundation, Manila website: www.jfmo.org.ph or call the JFM telephone numbers 
(+632) 811-6155 to 58.
(+632) 811-6155 to 58.Sunday, June 24, 2012
LOVE OFFERING
Napakaseryoso ng kapaligiran. Hindi dahil malungkot ngunit nasa loob ng simbahan. Ngunit ang seryosong kapaligira'y naging maaliwalas at napuno ng ngiti dahil sa isang musmos na bata.
Si Juan nasa apat na taong gulang kumaripas ng takbo. Sa unang tingin isang batang nagpapansin o gustong maglaro sa loob ng simbahan. Ikaw ba naman makakita ng batang paslit walang sapin sa paa at biglang kumaripas ng takbo sa harapan mismo ng altar. Subalit huli na ng aking napagtanto. Ang dahilan pala ng kanyang pagtakbo ay dahil di sya agad nakapagbigay ng "love offering" sa "offering basket ".
Nagmamadaling hinabol ni Juan ang "usherette" na may dalang "love offering basket". Kung kaya't pati sapin sa paa ay nakalimutan maabutan lang ang kanina pa nakaalis na "usherette". Kita ko ang isang piso hawak-hawak ng kanyang munting palad. Sa iba isang kusing lang na walang halaga, napakaliit na halaga. Pero dahil sa ipinamalas na pag-aalay ni Juan ang isang pisong 'yon ay walang katumbas na halaga. Ang kanyang sigla, ang mga wagas na ngiti ay isang simbolo ng ganap na pag-aalay. Dahil kay Juan aking napagtanto na wala sa halaga ng pera ang isang pag-aalay. Kundi nasa taong nag-aalay kung tunay at ganap ang kanyang nasabing pag-aalay. Para kay Juan na isang musmos ito'y katumbas ng kanyang kaligayahan. Na sana'y pambili nya ng kendi o lollipop. Pero heto at buong pusong inialay ang yaman 'yon na katumbas ng kanyang kaligayahan. Kita kung sinundan sya ng kanyang nakatatandang kapatid at pagbalik di na sya tumatakbo manapa'y masigla, payapa, at ang ngiting malaanghel ay abot hanggang langit na ang bawat makakita'y tunay na mapapangiti hindi lang dahil sa kanyang malaanghel na ngiti ngunit maging ng kaaya-ayang kaloobang ipinamalas sa murang isipan.
Ang simpleng halimbawa ng musmos na si Juan ay nagbigay ng mabuting halimbawa sa lahat ng taong naroon matanda man o bata. Mapalad ang batang si Juan dahil bata pa lang natutunan na ang tunay at ganap na pag-aalay. Sa iyo Juan pagpalain ka ng Diyos at ang iyong buong sambahayan.
Si Juan nasa apat na taong gulang kumaripas ng takbo. Sa unang tingin isang batang nagpapansin o gustong maglaro sa loob ng simbahan. Ikaw ba naman makakita ng batang paslit walang sapin sa paa at biglang kumaripas ng takbo sa harapan mismo ng altar. Subalit huli na ng aking napagtanto. Ang dahilan pala ng kanyang pagtakbo ay dahil di sya agad nakapagbigay ng "love offering" sa "offering basket ".
Nagmamadaling hinabol ni Juan ang "usherette" na may dalang "love offering basket". Kung kaya't pati sapin sa paa ay nakalimutan maabutan lang ang kanina pa nakaalis na "usherette". Kita ko ang isang piso hawak-hawak ng kanyang munting palad. Sa iba isang kusing lang na walang halaga, napakaliit na halaga. Pero dahil sa ipinamalas na pag-aalay ni Juan ang isang pisong 'yon ay walang katumbas na halaga. Ang kanyang sigla, ang mga wagas na ngiti ay isang simbolo ng ganap na pag-aalay. Dahil kay Juan aking napagtanto na wala sa halaga ng pera ang isang pag-aalay. Kundi nasa taong nag-aalay kung tunay at ganap ang kanyang nasabing pag-aalay. Para kay Juan na isang musmos ito'y katumbas ng kanyang kaligayahan. Na sana'y pambili nya ng kendi o lollipop. Pero heto at buong pusong inialay ang yaman 'yon na katumbas ng kanyang kaligayahan. Kita kung sinundan sya ng kanyang nakatatandang kapatid at pagbalik di na sya tumatakbo manapa'y masigla, payapa, at ang ngiting malaanghel ay abot hanggang langit na ang bawat makakita'y tunay na mapapangiti hindi lang dahil sa kanyang malaanghel na ngiti ngunit maging ng kaaya-ayang kaloobang ipinamalas sa murang isipan.
Thursday, June 21, 2012
HOPE IN A BOWL
one cinema ticket would cost you P300-350. we still need to spend another P150 for our meal while watching the movie. only one person is pleased...YOU. buy a ticket in" Hope in a Bowl" and you will be watching a variety show with guaranteed hilarious performances, good music, dancing, and good food...who will be pleased? many parishioners, church workers, our Lord Jesus and us! Go & get a table for your family and enjoy a perfect bonding moment...God bless us! =)
Saturday, June 16, 2012
FOOD TRIP ?
Nakababagot kung yon at yon na lang ginagawa mo. Kaya naman paminsan-minsan baguhin mo naman ang style mo, ang nakagawiaan at madalas mong gawin at tambayan. At dahil Biyernes kelangan naman mag relax.
Si Ayah isa sa mg mga maituturing kong taong madaling kaibiganin dahil una palang close na kami as in. Sa madaling sabi nagkayayaan kaming lumabas at tuklasin ang mga bagay na di pa natutuklasan. Malay mo tulad ni Magellan makadiscover kami ng isang isla :).
Sa aming paglalakad nalampasan namin ang iba't ibang establishments sa kahabaan ng Tomas Morato. With the matching rain shower and thunder storms pero hindi naging balakid 'yon upang di kami mag enjoy. Hanggang sa magkayayaang kumain. "San Tayo sa Mc Do o Jollibee tanong ni Ayah? " "Lakad pa tayo try naman natin 'yon iba kasi medyo tapos na tayo sa ganun level :)" May ganun! . Hanggang sa makarating kami sa Johny Rockets. "Bakit walang tao?" "Siguro di sya kilala" "Baka di masarap" " Naku try na lang natin para mawala ang mga haka-hakang yan na siguro at baka."
Pagpasok namin binati kami ng isang cutify na crew "good evening Ma'am " mukha ngang naligaw kami kasi bumalik kami sa 1960's pix of the century. Pati mga jukebox na ngayon ay video-oke na ay aming naexperience in a while. "Order na tayo" tingin sa menu. wow watta price!
Ano kayang meron dito na wala sa iba pare-parehas namang restaurant & food chain.
Una ang serbisyo sa medyo class na establisment kung ituring ka parang prinsesa.
Pangalawa malinis at komportable ang kapaligiran.
Pangatlo may mga add ons, katulad ng musika at sayaw ?
Pang-apat secured ka.
Panglima feeling social
Pang-anim puede kayong mag-usap ng kameeting mo with confediantiality dahil hindi siksikan.
Pang pito puede kang humiga sa malawak na espasyo.
Pangwalo tinatanong ka talaga kung anong gusto mo at saan ka komportable with matching genuine smile.
Pangsyam sulit talaga dahil kalidad ang pagkain at masarap.
Pangsampu puede mo nang itago ang tissue paper at isama sa 'yong portfolio at diary na once in a while pumasok ka at kumain sa ganito kamahal na restaurant na ang presyo ay triple sa nakagawiang kainan.
Marami pang pag-kakaiba at puno nang intriga at katatawanan ang aming natuklasan ni Ayah.
Ang mahalaga may kasama kang kaibigan na kahit anong mangyari, tatawa at mageenjoy ka ng bongga kahit simple lang at payak ang buhay.
Saturday, June 9, 2012
"ARAW NG KALAYAAN"
Tayo na rin ang gumagawa ng sarili nating kulungan. Sa emosyonal na aspeto- ang galit sa puso ay nanatili. Kung anong ikinadami ng batas ganun din karami ang pagsuway. Palayain mo ang sarili mo, sa halip na puno ng kamatayan, piliin mo ang puno ng buhay at yan ang PAG-IBIG.
Subscribe to:
Posts (Atom)